Raşit Kutluca ileri görüşlü , efendi ve dinamik bir insandı. Dostluğuna ve abiliğine çok inandığımız bu insan kardeşlerine karşı ayni Anadolu geleneklerine göre davranırdı. Kardeşleri Ahmet ile Mustafa sık sık İzmire gelir ve işleri takip ederlerdi. Ben açıklarını keşfetmiştim. Ahmet veya Mustafaya Raşit abi arıyor deyip telefonu uzatırken ikisinin birden ayağa kalkarak ceketlerini ilikliyerek saygı duruşunda beklemeleri beni çok eğlendiriyordu.Raşit abi elinizdeki sigarayı görmüş bir daha telefonda sigarayla karşımda durmasınlar dedi diyerek dahada çok kızmalarını sağlardım. Hele bir keresinde hep beraber otururken şaka olsun diye Raşit abi hoş geldin , sefalar getirdin dediğimde ellerindeki sigaralarla birlikte nerdeyse kendilerinide pencereden aşağıya atacaklardı. Bu şakaları yaparken ikisininde abileriyle telefonda konuşurken içtikleri sigaraları avuçlarında sakladıklarına daha sonra çok şahit olduk. Bir seyahatimde akşam yemeğinde Raşit abiye artık Ahmet ile Mustafanın çocuk sahibi olduklarını ikide bir masadan kalkarak dışarıda ayak üstü sigara ve içki içmelerinin doğru olmadığını her zaman işlerinin başında olduklarını artık eski örf adetlerin geride kaldığını bunların bir saygı unsuru olmaktan çıktığını ve artık onlarında kendisinin yanında bizlerle beraber sigara ve içki içmeleri gerektiğini kırmadan örnekleriyle anlattım. Raşit abi beni kırmadan kabul etti. O tarihten sonra ağız tadıyla yemek yiyip içkilerimizi içtik ve yemekte hep beraber tatlı iş ve kişisel sohbetler yaptık. Bayilerime her zaman her çalışanına kullanabileceği haklar tanımasını anlattım. Katı disiplinin her zaman büyük sorunlar yarattığını anlatmak istedim. İşin sevgi ile yapılmasının işe çok daha büyük katkılar sağlıyacağını anlatmaya çalıştım. ama zaman içersindede bazı şeylerin yavaşta değişmeye başlaması işimin zevkini ve keyfini dahada arttırdı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder